Een pijnlijk hart
Hoewel Arcadia’s moeder zich nauwelijks kon bewegen, functioneerde haar geest nog steeds. Dit maakte haar aan het huilen over hoe hard haar oudste dochter voor alles moest werken. Ze wenste dat ze het moedige meisje op de een of andere manier kon steunen, maar de pijnlijke ziekte nam haar lichaam langzaam maar zeker over.
Daar kwam nog bij dat het gezin zich geen dokter kon veroorloven. Dus begon de moeder van Arcadia zich langzaam voor te bereiden op haar einde. Tenslotte wilde ze geen last meer zijn voor haar dochter. Het was logisch dat Arcadia ervan droomde deze armoede te overwinnen en een beter leven voor haar gezin te creƫren.